kopkoyu bır aksamda aklına dusecegım belkı bır an ıslanacak gözlerın bırdeno tatlı gulumsemenle gulumseycek ya da huzunleneceksın sonra sıcak yatagında uzun uzun ağlayacaksın...AĞLAYACAKSIN! ! !
boğazında bır seyler dugumlenecek...yutkunamayacaksın...
içten içe ahhh yanımda olsaydı dıyeceksın... tum gokyuzu gulecek halıne hatta ay bıle göz kırpacak...içine kadar işleyecek bensızlık
KAHROLACAKSIN! ! !
İlk önce kalbınız duracak o ayrılma kararı verdıgı andan itibaren yaşamak istemeyeceksınız fakat onu düşündüğünüz için istemeyerkte olsa vazgeceçeksınız.Daha sonra onunla ilgili düşler görüp rüyaıda onun adını sayıklayarak kan ter içinde uaynacaksınız.Sonra onunla gittiginiz yerlere gidip Gökyüzü yağmurları gibi ağlayacaksınız.Ve daha sonra her hafta sonu buluştuğunuz yere gidip belki gelir ümidi ile bekleyeceksınız.
Ve gelmeyecegını bile bile ordan ayrılmak ıstemeyeceksınız.Sonra yolda yürüken sankı yanınızda o varmış gibi yoldakı ınsanlar size bakerken ona bakıyomuşlar gibi hissedeceksınız.Ama öyle olmadıgını anlayacında halınıze ısayan edeceksınız.Sonra Evde onu düşünürken (ki hiç aklınızdan gitmeyecek) bir kulagınız telefonda bir gözünüz de ekranda olacak hanı belkı ara ümidi ile zerre pişmanlık duymadan bekleyeceksınız.Her telefon çalışında Afizeyi onun adını söyleyerek acıp o olmayınca pişmanlık dolu bır ses tonu ile kapatacaksınız.Ve heer akşam onun adından oluşan binlerce şiir yazıp şarkı söyleyeceksnız.Ve sonra onu her gece ay'a anlatıp Ay'a barışmalarınız için dua edeceksınız.Çok daha sonra onubnla beraber dınledıgınz parçayı nerde duyarsabız duyun o anda herşeyi erteleyişleriz olacak.Ama herşeyi erteleyeceksiniz.Her şarkınız çaldıgında onu düşünmeden edemeyıp size geri gelmesı için saatlerce yalvaracaksınız.Ve sonra siz siz olmaktan cıkıp hiç bir şey olamayacaksınız.Onsuz hiç bir işe yaramadıgınızın farkına varcaksınız.Daha sonra benliğinmizi kaybedeceksınız yürümeye baişlayacaksınız ayaklarınız yereye götürürse götürüsün hiç bir şey umrunuzda olmayaca.Size tuhaf tuhaf bakan insanlara sizde bakacaksınız Ve sonunda ÖLÜMÜ isteyeceksınız ama ONSUZ olmadığını anlayacaksınız......
işte böyle Bunlara rağman ayrılma kararınızdan vazgeçmediysenın katlanın bunce acıya katlanabılırsenız tabiii...
Bir Çiğtanesinin Güncesi...
Birinci gün, ya da günün biri, ve yahut ne farkeder?
bir su damlasi vardi aklimda hep. herhangi bir deniz kenarindaki, herhangi bir agacin yapraginin uzerine cesitli sebeplerin getirdigi, arkasinda pek cok sey birakmisti. yasadigi hersey yalan olup gitmisti. yasadiklarindan geriye kalanlarla zaman zaman boburlense de artik onlarin kendisi icin bir ayak bagindan baska bisi olmadiginin farkina varmisti. kendisini oraya getiren aklina mutesekkirdi ama onun da gorevi sona ermisti. bilmekten, bilmeye calismaktan yorulmustu. tam o anda 'çöl ona fisildadi'. akli onun icin bir pusulaydi, duyulari ise kirik dokuk koltuk degnekleri. oyle bir noktaya gelmisti ki artik pusulanin ibresi cildirmis ve goren gozleri nereye bastigini bile goremez olmustu. bunu tum benligiyle duyumsuyordu damlacik. artik bir secim yapmak zorundaydi. ya onune geldigi kapidan iceri girecek ve dönüşecek ya da sahip olduğu ya da sahip oludugunu zannettigi yanilsamalarin oyuncagi olmaya devam edecekti. korkuyordu damlacik. hersey donup kalmisti. simdiye kadar ki gecirdigi surec ona pek fazla bir alternatif sunmuyordu. dugumlenip kalmisti tum muhtemel acilimlar, zerresinin pek coklarini sarhos ettigi seyler onun yarasina merhem olmak bir yana, o seylerin koca okyanusu bile onda sadece otelere duydugu susuzlugu kamciliyordu sadece. sistem surekli hata veriyordu. bunu gormezden gelemezdi. urkek gozlerini kapayip yureginin gozlerini acti ve direnmeyi birakti, kendini saliverdi. kimseciklerin haberi yoktu neler olup bittiginden. gece hukum suren firtinadan korunmak icin herkes kendine farkli bir liman secmisti. sabah olup da herkes biraktigi yerden baslarken, çiğ tanesinin yerinde yeller esiyordu. boyundan buyuk islere kalkismisti kucuk damlacik. bir sure onun evsahibi olan agaç gulec bir ic titremesiyle yolcu etmisti onu. ve cig tanesi benliginden vazgectigi an deniz olmustu. keske bende o cig tanesi kadar yurekli olabilsem....
Bir Çiğtanesinin Güncesi...
Birinci gün, ya da günün biri, ve yahut ne farkeder?
bir su damlasi vardi aklimda hep. herhangi bir deniz kenarindaki, herhangi bir agacin yapraginin uzerine cesitli sebeplerin getirdigi, arkasinda pek cok sey birakmisti. yasadigi hersey yalan olup gitmisti. yasadiklarindan geriye kalanlarla zaman zaman boburlense de artik onlarin kendisi icin bir ayak bagindan baska bisi olmadiginin farkina varmisti. kendisini oraya getiren aklina mutesekkirdi ama onun da gorevi sona ermisti. bilmekten, bilmeye calismaktan yorulmustu. tam o anda 'çöl ona fisildadi'. akli onun icin bir pusulaydi, duyulari ise kirik dokuk koltuk degnekleri. oyle bir noktaya gelmisti ki artik pusulanin ibresi cildirmis ve goren gozleri nereye bastigini bile goremez olmustu. bunu tum benligiyle duyumsuyordu damlacik. artik bir secim yapmak zorundaydi. ya onune geldigi kapidan iceri girecek ve dönüşecek ya da sahip olduğu ya da sahip oludugunu zannettigi yanilsamalarin oyuncagi olmaya devam edecekti. korkuyordu damlacik. hersey donup kalmisti. simdiye kadar ki gecirdigi surec ona pek fazla bir alternatif sunmuyordu. dugumlenip kalmisti tum muhtemel acilimlar, zerresinin pek coklarini sarhos ettigi seyler onun yarasina merhem olmak bir yana, o seylerin koca okyanusu bile onda sadece otelere duydugu susuzlugu kamciliyordu sadece. sistem surekli hata veriyordu. bunu gormezden gelemezdi. urkek gozlerini kapayip yureginin gozlerini acti ve direnmeyi birakti, kendini saliverdi. kimseciklerin haberi yoktu neler olup bittiginden. gece hukum suren firtinadan korunmak icin herkes kendine farkli bir liman secmisti. sabah olup da herkes biraktigi yerden baslarken, çiğ tanesinin yerinde yeller esiyordu. boyundan buyuk islere kalkismisti kucuk damlacik. bir sure onun evsahibi olan agaç gulec bir ic titremesiyle yolcu etmisti onu. ve cig tanesi benliginden vazgectigi an deniz olmustu. keske bende o cig tanesi kadar yurekli olabilsem....
SENI O KADAR OZLEDIMKI BILIMEZSIN BI TANEM...BU GÜN SANA İLK KEZ GÜZEL GÖZLÜM DİYECEĞİM...BILIYORUM BU YAZDIKLARIMI OKUYAMAYACAKSIN AMA INAN ICIMDEKILERI BOSALTMAM LAZIM INAN SEVGILIM AKLIMDAN BIR AN OLSUN CIKMIYOSUN...DUN GECE AKLIMA DUSTUN NE KADAR AGLADIGIMI BILEMEZSIN...HER AN AKLIMDASIN KIZMA BANA AMA SEN AKLIMA GELDIKCE BI SIGARA YAKIYORUM...
BAZEN HAYALLER KURUYORUM IKIMIZ HAKKINDA, INAN GULUYORUM BAZEN AKLIMA OYLE SEYLER GELIYOKI...SENI BI GOREBILSEM WARYA AH BE BITANEM...GALIBA ASK BUYMUS HIC BILMEZDIM HIC TATMADIM BU DUYGUYU O YUZDEN BILMIYORDUM...ICINDE HIC SEVGI OLMAYAN KALBIMI AŞKINLA DOLDURDUN...SU AN ICIM ICIME SIGMIYOR YÜREĞİM SEVGİYLE DOLU...AKTARMAK İSTİYORUM, BU KADAR SEVGİ BANA FAZLA GELİYOR...ALISAMIYORUM BİR TURLU NE YAPSAM NE ETSEM OLMUYOR...YOKLUGUN O KADAR ACI VERİYOKİ BANA...CIKMIYORSUN AKLIMDAN CIKARAMIYORUM SENI BİR TÜRLÜ...SAYENDE HISSETMEYİ ÖĞRENDİM...BILIYORUM Kİ AĞLIYOSUN SEN SUAN ORDA YANI O BOMBOŞ ODANDA NELER YAPIYOSUN YOKSA SENDE BENDEN FARKSIZMISIN...AMA SU AN AĞLADINI BİLİYORUM...ÇÜNKÜ SEN HEP BU SAATLERDE TUTAMAZDIN KENDİNİ...BAZEN SAATLERCE AĞLADIGIN OLURDU...AĞLADIGINI SÖYLERDİN BANA...SANKİ BİRAZDA UTANIRDIN...GÖZÜMDEN SÜZÜLEN YAŞLAR SENİNLLE BERABER AKIYOR VUCUDUMDAN...COCUK GİBİYİM BİLİYORUM AMA SANA DAYANAMIYORUM...SABAHLARA KADAR OTURUYORUM TEK ARKADASIM SIGARA...COK KIZARSIN SİGARA İÇMEME BELKİ YANINDA OLSAM DÖVERSİN BENİ,SONRA SARILIRDIN SONRADA BANA NASİHATLAR VERİRDİN...BELKİ BİDE ÖPÜCÜK...
SAAT GECENİN 2'Sİ AZ ÖNCE BANA GÖNDERDİĞİN YAZILARI OKUDUM...SENİNLE COK SIKI DOSTTUK ÖNCELERİ AMA BEN HİSSEMEDİM İÇİMDEKİ AŞKI,SANA OLAN AŞKI... BEN SADECE DOSTLUGUMUZA İNANIYORDUM BİLMEZDİM SANA KARSI OLAN AŞKIMI SEN SÖYLEDİN ÖNCE BANA AŞIK OLDUGUNUSÖYLEDİN VE BİRDEN GİTTİN...NE KADAR KORKTUGUNU HİSSETTİM O AN...BENDEN KARSILIK GELMEYECEĞİNDEN KORKTUGUNU...BUNLARI DÜŞÜDÜN SANA OLAN AŞKIM KADAR EMİNİM BUNA...VE O AN DONDUM KALDIM SADECE O YAZDIGIN ÜÇ CÜMLEDE ODAKLANDIM ''SANA BEN AŞIĞIM'' AYNEN BÖLE YAMIŞTIN...TETKRAR TEKRAR SÖYLEMEK İSTİYORUM 'SENİ SEVİYORUM, SENİ SEVİYORUM,SENİ SEVİYORUM...ÖNCELERİ BİDE BUNU SÖYLEMİŞTİN BANA '''sakin ama sakin benim icin yada baskalri icin bu hayati yasama olurmu?
kendin icin yasa, derbeler o firtinali gecelri animsatir biliyorum ama günü geldiginde onlarla gurur duyacagiz bunu da bil olurmu? ''' ARTIK BEN BU HAYATI SENİN İÇİN YAŞIYORUM...ANLA BENİ SADECE SENİN İÇİN AŞKIM...HER ZAMAN DERİM SANA ''EĞER SEN YOKSAN BİLKİ BENDE YOKUM'''
NEYSE AŞKIM ARTIK DAYANAMIYORUM SEN GİDELİ 2 GÜN OLDU AMA BU GÜNLER BANA COK UZUN GELDİ...COK YORGUNUM COK ARTIK UYUMAK İSTİYORUM AMA SENİ DÜŞÜNÜYORUM BİR TÜRLÜ UYUYAMIYORUM...NE OLURSA OLSUN UYUYCAM BU YORGUNLUK BENI ÖLDÜREBİLİR...KENDİM İÇİN DEİL SADECE SENİ DÜŞÜNDÜĞÜMDEN....
SENİ O KADAR COK SEVİYORUM ANLATAMIYORUM...BU AŞKI ANLATMAK İNAN COK ZOR... BU KELİMELER KÜÇÜK DÜŞÜRÜYO SANKİ AŞKIMIZI...SU AN YANINDA OLABİLSEM NE OLURDU SANKİ FİLMLERDEKİ GİBİ BİR MUCİZE OLSA SU AN BİRDEN KENDİMİ YANINDA BULSAM...SANA SARILIP SABAHA KADAR DERTLEŞSEM,AĞLASAM,SANA SEVGİ, SEVGİ SÖZCÜKLERİ SÖYLEYEBİLSEM NE OLURDU BEE..ALLAH'IM HALİMİ GÖR YALVARIYORUM SANA...
Kendimle savaşım ve duygularımla verdiğim o sayılı mücadele sanırım bu gece sona erdi. Ve ben ilk defa demir kapıların ardında gizli güneşimin senin yüreğine doğmasına izin verdim...
Hiç böyle olmamıştım ben bilmem, belki de olmuştum... Gözyüzünü izledim bütün gün. Ve ağaçları ve kuşları ve seni...
Öyle huzurdolu ve öyle mutluydum ki, içimde taşıdığım ve ağır diye nitelendirdiğim bu sonsuz sevginin aslında beni yenileyen tek duygu olduğunu farkettim her tebessümde.
Çünkü, gözlerimde senin derinliğin, ellerimde senin sıcaklığın ve ruhumdaki varlığınla beni sen, sadece sen yaşatıyordun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!