Bildiği halde sonunu her lisan
Niyeyse;
En çok kendinden saklar insan
Toprak kadar taze kokmalıyken
Taşlar bile taze artık
Bir sarmaşık var içimde
Hanımeline bulanmış
Ölümsüz bir biçimde
Kar suyuyla sulanmış
...
Bir ikindi sessizliği
Kimsesiz bir sokak köpeğiyim
Sahibim adımı koymadı
Zaten hiç sahibim de olmadı
Babamı hiç tanımadım
Annemi insanlar zehirle paraladı
Kızıl bir güneş saçlarına doğarken
Işığın hızıyla yalın ayak yarışırım
Sen mahmurane saçlarını tararken
Ben rüzgâr olup güzelliğine karışırım
Uyduk de
Uy Muhammed Ali’ye
Seher vakti uyanıp
Oku cümle Veli’ye
Uyup ta O’nu okumazsan
Gönlüne O’nu dokumazsan
İster gülleri anlat
İstersen ölüleri
Ne söylersen söyle
Eski ya da yeni
Biliyorsun, her zaman
Candan dinlerim seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!