Bazen Yalnız Kalırız,Ağlayınca Açılırız Yada Öyle Sanarız,
Benim Hayallerim Deniz İçinde Bir Küçük Kabuk Olmaktı,
Dalgalar Parçaladı Olmadı..
Küçük Okyanusta Deniz Olmaya Çalıştım
Ummadığım Rüzgarlar Savurdu Beni Susuyorum Sessizce
Siyah kalemim mis kokulu silgim elimde olmayan bir sigara
Ve içmediğim kadar sarhoşum gecelerinde
Yazdıkça İçime İşler Sildiğim Her Satır
Yağmur Ne Güzel Yağıyor
Tıpkı Gözyaşlarımdan akan tuzlu yaşlar gibi
Tıpkı Sokakta Kaybolmuş Çocuk Gibi
Kordon Sahilinde Islanan Sevgililer Gibi
Tıpkı Saçlarından Düşen İnci Saç Tanesi Gibi
Sevgililerin Ellerini Tuttuğunda Kalbine Düşen Damlalar Gibi
Gece kaybolduğum bir andır bunu yazışlarım,
Gece kadar karanlık mısın söyle…
Ne zaman baksam yüzüne bir gülücük bin dert,
Söyle ağlamaz mısın sen aişe?
Karanlık kıyılarda mı unuttun beni?
Hangi kayalık sızlattı ayak uçlarını?
Hayat Dediğin Kaç Kuruşluk Eğlence Sana Göre
İki Şakşak Bi Yatak Ve Bir Kahkaha Mı Derdin?
Söyle Allah’tan Daha Hangi Belanı İstedin?
Ömürlük Sevdiğim İçinmi Gerildin?
Vah Kuzum Rabba Ayıp Ettin.
Allah Bir! Kelam-ı Kalem-i Hak ve Sert
Ve bilmiyorlardı oysaki mutlu edebilirdim.
Ve görmüyorlardı çünkü beni görenler görebilenlerdi,
Söylemiyorlardı oysa ben hep söylerdim,
Utanmadılar çünkü ben onlar için hiçtim,
Göremiyorum Çünkü kör olup görmemek daha güzel birşey,
Ve gözyaşı tuzumu bilmiyorlar çünkü kuruduklarına sadece ben şahid oluyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!