Gökhan Atmaca Şiirleri - Şair Gökhan Atmaca

Bugün Ankara benim gibi,
Ağlamaklı ve yaşamamaklı bugün Ankara,
Sessizden feryatlar yükseliyor ama kimse duymuyor,
İçten içe bir ağlama ama sessizce,
Ah bugün Ankara benim gibi...

Bir sonbahar akşamıydı;
Seni ilk görüşüm.
Ve her ikimizin üzerinde sanki
Sonbaharın soğukluğu vardı öylesine!
Bilememiştim,
Her geçen gün beni yıkacak bir aşka kapılacağımı,

"bazen ne yaparsan yap
doğruların fazlaysa
yanlışların eksikse
yine de
elinden geleni yapmışsan
ve sonunda yalnızsan

Hayat artık seni tanıyorum,
Artık fark ediyorum seni,
Zor olduğunu,kahırlı olduğunu,
İnsana karşı zalim olduğunu,
Dahası yüreksiz olduğunu
Artık biliyorum seni; hayat denen güruh!

bir dostun sesi,
bütün suskuların üstesinden gelerek
"alnımıza ne yazıldıysa o olur" diyordu;
sanki
bir düğümü çözer gibi,
bir umuda el açar gibi,

Aşktan sonbahara bir mesaj var
Aşktan geçmişime bir isyan var!
Aşktan dünyaya sitem var!
Benden sana bir demet sevgi var.

Aşk iki kelime ile anlatılmaz ya

Kader,nasıl bir hayattır bu!
Oyun değil,pusu değil,
İnsan için hiç iyi değil,
Bir yabancı bir yabancıya aşık olur mu hiç!

Ey Allah'ım sensin beni yaratan,

Unuttun mu yâr?
Hani hatırlar mısın?
Bir zamanlar sevgimin yalan olduğunu söylemiştin
Sevgime gelip geçici bir eda ile bakmıştın
Şimdi yâr!
Gelip geçti mi bu aşk, bu sevda?

Medeniyet, geçmişi kara; geleceği suçlu,
Ah ne yürekler senin için yandı,
Ah ne insanlar öldü senin için!
Aslında senin için değil,
Senin yüzünden ölen insanlara acırım ben ağlarım ben,
Nasıl bir öfkedir senin kisi

Ağlamaklı bir akşamdı sanki o akşam,
Soğuktu biraz da titrercesine,
Semalarda yıldızlar da yoktu,
Oysa sen vardın karşımda,sen vardın artık yüreğimde...

Bilmezdim ki bu ateşin bu kadar yakacağını,