Gökhan Albayrak

Gökyüzünde tek bir bulut kalmamıştı, seni gözlerimden daha atmamıştım
Özlemimin arasından senle olan hayallerimi dağıtmamıştım
Karanlığa kanat çırpan bir güvercinin yanlış olan yol atlası
Haritalardan daha da kırışık şu an yüzümün sol noktası
Anılarla dertleşirken içtiğim bir sigaranın son nefesle ciğerlerimi dağıtması
Nefret ediyorum ilkbahardan, seni bana bir kez daha hatırlatmasın

Aynalara her defasında seni görmek umuduyla yeniden baktım
Lakin, her baktığım aynada gördüğüm beni tek bir lafınla yıktığın
Bunca zaman sonra bak sonbahar yeniden geldi ve bu kez, uyanmamak üzere sensizliğe yattım
Avutmak tek amacım, seni unutamayan bu kalbi her ilkbaharda yeniden yaktım
Yalandın, her şey gibi sen de bu kalbe ilkbahardan kalansın
Ruhum huzur da dolmuyor, sonbaharda gözlerinin yeşilini bulamadığından
Ayrılık ve yalnızlık tek gerçeğim, çünkü şu an yanımda olmadığından
Karanlık kulağa öylesine hoş gelir ki, ölümün hası yakındır nefesimde seni sakladığımdan