Gökhan'a Şiiri - İsmet Karakaya

Bazen loş bir sokak lambasında
Bazen soğuk bir Ankara sabahında
Bazen Mithatpaşa'ya sebepsiz gidişlerimiz
Bir sokak kavgasında soluk soluğa kalınca
Beraber posta koyarak yürüyüşlerimiz vardı hani
Tüm okul gıcık olur bir şey yapamazlardı ya
Sonra okulun arkasında gizlice sigara içtiğimiz yer
Bir sigarayı iki kişi içerdik bazen daha fazla
Ayrılmazdık öğlen yemeklerinde
Bir simidi bölüşür aç kalmazdık doymasak da
Sıralara ismimizi zihinlere namımızı kazımıştık
Demiştim ya sana bu okula adımızıyazacağız diye
Hey gidi günler hey
Bazen yolda yürürken sesini duyar gibi oluyorum
Kulaklarım öle alışmışki sesine
Sağımda solumda seni arıyorum
Gel hadi birine çatalım diye
Ben tek çatınca tadı olmuyor sensiz
Oturalım bir yere diyorum
Hiç farketmez istersen caddenin ortasına
Biz bir bağdaş kurar kendi evimiz gibi rahat ederiz
Bağıra bağıra tartışalım kurtaralım memleketi bir kalemde
Sağdan soldan bakanlara aldırış etmeyiz biz
İtirazı olan gelsin söylesin deriz
Bazen beraber olsak da şu kıza bi laf atsak diyorum
Hayatın kahpeliğinde böyle dostluk kaldı mı diyorum
Arıyorum senden başka bulamıyorum
Olsun be dostum adam olana bir dost fazla bile
Özlüyoruz nihayetinde insanız hepimiz
Uzaklara düşünce sanmaki aklımdan çıkıyorsun
Bazen arayamıyor soramıyorum hatırını
Sanmaki kardeşin senden geçti
Yanımda olsan da bir bassam bağrıma
Hesabına bi tavla oynasak maksat kumar olsun
Yanında bir büyük muhabbet
Farketmez konuşmasak da karşılıklı otursak
Biz kalbden kalbe de anlaşırız
Ee hayatmış bu, beraber aynı yeri kazanıp
Okulu dondurup geziyoduk hani
Hayallere bak hele
Neyse yaza az kaldı ölmezsek görüşürüz hani
Ölürsek de farketmez ben nereye gidersem
Aşağı yukarı aynı yere gelirsin hani