Gökhan'a Beyler Şiiri - Abdullah Çalışır

Anlatayım bari çok muhterem Gökhan'ı
Okuyunca yabana atmayın beyler.
İstemeden kuyunu bir bir kazanı,
Nereden buldun diye sormayın beyler.

Konya Ereğli'de okul okurdum,
Okul ile ev arasında mekik dokurdum,
Bir gün pc bozuldu ona götürdüm,
Gökhan virüsü orada bulaştı beyler.

Dedim ya yabana atmayın sakın,
Oldu da selam verdi! Almayın sakın;
Gökhan'ı gördünüzmü durmayın sakın,
Sülükten de fena mikroptur beyler.

Konya Ereğli'de tam üç yıl kaldım,
Beş vakit orada hakka yalvardım,
Birde son dönemde derslerden kaldım,
Dünümü bu günümde aradım beyler.

Dışardan baktığında melek gibi birisi,
Bir kaç kelam edince tamam dersin gerisi,
Üçkağıtçılıkta yoktur onun gibi yerlisi,
Şeytana şeytanlığı öğretrir beyler.

Gün geldi beraber bir ekmeği bölüştük,
Bir öğün yemek ile aç durmaya alıştık.
Suyu olmayan evde haftalarca kokuştuk,
Yağmur suları ile yıkandık beyler.

Ereğli'de Yağmur fazla yağmazdı,
Saçaktaki kovamız üç haftada dolmazdı.
İnsan değil yanımızda sinek durmazdı,
Hamama gittikte hamamcı, almadı beyler.

Hele bakın dostlar neler yaşadık,
Gün geldi birbirini sırtımızda taşıdık,
Ereğli duydu bildi kaşınanı kaşıdık,
İt'e Çakal'a uşak olmadık beyler.

Bir şerefsiz bizi beş milyar dolandırdı,
Namussuzluk meğer ruhunda vardı,
Çok yalvardık rabbim karşımıza çıkardı,
Komaya sokup orda bıraktık beyler.

Hele Gökhan'ımın bir, tekmesi vardı,
Hırt etti kaburga kırıldı sandı,
O günden sonra dünyam karardı,
Bir hafta evden dışarı çıkmadık beyler.

Neyse geçti dedik bu kötü günler,
Yaz bitti kış geldi giyildi yünler,
Gezmedik şehir değil, kalmadı köyler
Ama bir gün olsun beni satmadı beyler.

Şimdi kendiside çok iyi bilir,
Bir ömür benim ile ölmeye gelir,
İlk mısralarımda bir espiri yer alır,
Yoksa Gökhan'ımdan memnunum beyler.

10-23-2008