Islak bir zemindi gecemizden kalan
Gök gürültülü sevişmelerdi yağmurlarla gelen
Penceremizdeki saksılardı bize şahit olan
Mum ışığında raks ederdi en mahrem yanımız
Sen, kadınım!
Bütün ışıkları karanlığa tutsak kıldım
Gözlerinin kahvesinde
Yüreğimi yüreğine düğümledim
Bize yabancıydı artık dünyalar
Kendi dünyamızda birer çılgındık
Kafa tutardık zamana
Zaman daraldıkça
Biz genişliyorduk bedenlerimizde
Kayıt Tarihi : 24.5.2008 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!