Ehemniyetsizdi çağrılar işte hudut
Ay ışığı tenin şimdilerde çok soluk
Gitmeden bana verdi son bir umut
Anıların üstünede diyor şimdi unut
Kalbime bakıp nerede diye sorma ey sevgili!
Baksan da göremezsin ne kadar derinde olduğunu…
Yaşam denen bu gamlı hayatta kılavuzum aşkındır.
Bakma bana öyle mazlumca, ben sana aşık değilim,
Ben senin aşkına köleyimdir, acıman yok mu bana?
Diyorlar hep dayan güzel günler gelecek, beklemem yarınları
İnan bıraktım didinmem gelecekse gelsin telafi etsin kayıpları
Anlıyorum diyenlerden uzak dururum çünkü yersiz akılları
Nafile yarası olana boş nameler, zamanla kendince alışmalı
Anlasaydınız öğüt vermez, yüreğinizi açardınız unut kadınları
Kör aşkının büyüsünde, hayatı saklı sözlerinde
Güneş ısıtmaz gökyüzünde, gülüşün tek çare
Hayat mı adil? Sevilen adi katil
Ne şiir, ne de kadın seven mecnundan rezil
Gün biter, gün biter ve çocuk ölür
Gözden yaş süzülür küçük çocuk gömülür
Her sabah gözümü açtım irkildiğimde aklımda olan sendin
Anlayamıyorum, kavga etmeden nasıl da yendin beni?
Günün sonunda bitik ciğer ama yanan sigara değil benim
Dünya sonu gelmez bir yol ve sen içindeki kahpe gezgin
Hedefine ilelebet gidebilirsin bugün çünkü daha gençsin
Elbet yorulacaksın ileriye adımlarla değil sürüneceksin
Göğsünde bastırmaya çalıştığın dalgalar vaktinde köpürür
Sözünden dönenler önce kalbe sonra toprağa gömülür
Hiçliğin ortasında bile hafızadaki anılar kendince gülüşür
Herkesin sevdiği elbet ölür, bilsende çoğu faili meçhuldür
Bana dokunmayacaksan tez vakte tutulsun ellerin
Yaşam hevesin kırılsın mutluluk yüzüne değmesin
Yüreğin mühürlensin acısın sevdiğin seni sevmesin
Olsun bu son baharın, ayakların toprağa değmesin
Viran eylediğin yüreklerde susuzluktan kıvranasın
Kırıldım oldum keskin lanetim üstüne, kanımla kirlendi bedenin
Nefretle büyüdü aşkım, çokta uzak olmayan gelecekte bedenin
Cennetin kokusu saklıydı teninde, ancak şimdi ölüm teninde
Ardında yatardı kimsenin görmediği bir melek, gülümsemenin
Melekte olsan bu hikayenin sonunu malesef ki göremeyeceksin
Hiç bir şey kaybetmeyeceksin, çünkü hayatını kaybetmişsin
Özgür; Mavi Dev
Sanma yeryüzüne düştüm, yeryüzü bana geldi.
İblis bir yaz akşamı aklımı çeldi...
Sana bir anne olamazsın demiyorum sadece;
Bile isteye yürüyorsun aleve...
Bu aşkımın ahı tutunca dua edeceksin mahşer azabına
Kızgınım, en çokta kendime kırgınım derdim
Şimdi gönlüm rahat elimden geleni verdim
Bir buhranın ortasında elimde aşkının kırık pusulasıyla
Hayal olmayan bir gerçekti, dokundum saçlarına
Elinde sevgiden zehirli hançer, sapladın ruhuma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!