SiirleriM
Sacların sığar mı bilmem yosun kokusuna!
Gözlerin hangi üzüm salkımında kör ebe oynuyor?
I.
Süzmeliiyim seni
Gözümün toprağından
Saksılara gömdüğüm kaçıncı düşşün
Unuttum mu ne?
Şİmdi bir kürdan arıyorum
Kahve kokan balkonlardan
İçeri doluyorum
Gömleklerini azadediyorum mandallardan
Biraz deniz kokuyorum bu sabah
Ve biraz yosun
Usancın,ağrının ve toprağın
omuzlarımı eskittiği
en karanlık ve geçmiş bir saatte
ve en çok da seni özlediğimde
ben hep çocuk olurum
İçimden geçen bir şehir
İçinden geçemediğim yollar asılı göğüme
İçine yokluk sürülmüş bir hikaye bu
Bir hikaye bu içine yokluk sürülmüş
Sen çocukluğumdan hatırladığım zerdali kokusu
Sen çocukluğumdan koparılan yar/ım
Ne zaman ki sevdim seni Sevgili;
Basîret tâcını aldın başımdan
Bir âmâ gibi baktım gerçeğe
Yapa yalnızım...
kalemsiz,kelamsız,sessizim
bir vurguna evet diyor yüreğim
bin vurgun selam duruyor
gebe kalıyor acı
yeni doğan yeisleri kundaklıyor
Kanı büyüten
Elbiseler içinde çocuklar
Taşlara serilmiş bakışları
Kaçkere üflendi bu dua
Kemikleri geçerek
Kınalandı toprak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!