Fark edilmeden dikiliyor, her yere,
beş para etmezler.
Delinen, sadece, gök değil;
ruhlarımız da..
"İyi" hissedişlerini; ilaçlara değil,
konumlarına bağlayan zavallılar düşüyor gökten,
her gün.
Yan masamıza,
ön sıramıza,
arka koltuğumuza..
Önemsemiyorlar, dışarıdakileri.
Dışarıdakiler ise; içerdekilerin kaybettiklerini.
Götürüyor önemsemeyişler birbirlerini,
kimselerin bilmediği meçhule.
Yok sayılıyor her şey.
Yok ‘luğa; “hayat” deniliyor.
Bülent Akyol
İstanbul – 2017
Copyright ©
"İmgesizler Yurdu" isimli kitabımdan..
Bülent AkyolKayıt Tarihi : 21.12.2017 22:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!