Kurduğumuz bir dünyada,
kurduklarımızla mutlu oluyor,
kurduklarımızla mutsuz,
kendi koyduğumuz duvarlarla;
özgürlük savaşçıları kesiliyor,
dikte edilenler için ölüyor, öldürüyoruz
Çözülmemiş düğümün bir ucu bende,
biri ucu sende.
Sabah akşam çekiştiriyoruz,
Bir türlü bırakamadık.
Böyle karışıkta olmadı ama.
Nasıl harcarım üzüntüleri onlar heyecanların yıldız tozları
Biriktiririm avucumda,
Geçemez hiç bir hücrem senden,
Güne başlarken seninle, gün sonuna kadar, bi de yatarken
Varsın hep aklımda,
Sanırsın ki uzaksın, oysa hiç bu kadar yakın olmamıştın,
Sevmek seni üzülmemecesine,
Anlamak seni kızmamacasına,
Düşünmek seni bıkmamacasına,
Özlemek seni gelmeyecekmişcesine,
Hissetmek seni içimdeymişcesine,
Beklemek seni……… sadece beklemek…
Zamanı yaşıyoruz ürkek ne getireceğini bilmeden,
sevgileri kısıyoruz sonsuzmuşcasına.
Hayat içimizden akarken ne geçmişe, ne de geleceğe bakmadan sadece o anın içinde var oldu.
O anlar hayatımız oldu ama o anı hiç bilemedik...
Ben yokum artık.
Bırakıyorum onları, şunları bunları,
Aramaktan vazgeçtim,
Bir bitki olmak istiyorum,
Bilgisiz ve sorumsuz.
Yıllar gelirken her gün, bakmazsın arkana bir gün.
Bilirsin giden de gelen de sensin,
anın mucizevi sürprizini ararsın.
Yakaladın yakaladın sonrası hatıran, öncesi umudun.
Durmak istersin zaman zaman,
Bir bitki gibi sakin, bir ağaç gibi sağlam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!