Gökçen Ve Turan Yeter Şiiri - Nebi Ünler

GÖKÇEN VE TURAN YETER

Yıldızlara merdiven, merdiven kurar gibi,
Jüpiterli periden, patika sorar gibi…
Ötüken ormanında, uyanmalı bilge Kam
Bozkurtlar Dirilmeli, Atsız muştusu gibi.

Samanyolu’ndan öte, Zülkarneyn’in peşinden
Hani akarmış gece, O an gündüz içinden…
Gökçen ve Turan yeter, Türk denen şu öksüze.
İdrakim yetmeyince, vazgeçerim düşümden.

Omuzlara yük ağır, Bozkurtlara baş gerek,
Turan çağı yaklaştı, bir Başbuğ çıksın dilek…
Toplansın Turanlılar, açılsın Ergenekon,
Birlikte, mankurtlara, düşmanlara at sürek.

Karşıdan kurt avazı, avazıma yankılar
Varsın vuslat olmasın, bilirim ki Gökçen var…
Turan kurulduğunda, o kutlu davamızla
Yürek Yağmur da varmış, diyene sedamız yar.

Adanasız, 17.01.15 - 22.41 Yürek Yağmur