Gökçen Resmi Şiiri - Dilaver Öztürk

Şimdi senden bir gökyüzü çiziyorum
Gökten bir sen çizemesem de
Senden bir gökçe boyuyorum
Sana benzetemesem de

Gökkuşağı renklerin süzülüyor cadde, sokaklara
Yeşilin sarının morun binbir tonu
Kahverengi ve siyahın tonlarcası
Senden aydınlanıyor seni aydınlatıyor.

Sonra bir damla yağmur düşüyor
Ellerine, ellerime, ellerimize
üşüyoruz rüzgarından poyrazlarından
Düşüyoruz meyveye duran
Ağaçlardan dallardan dallarından.

Sonra zindan ediyorsun
Denizleri balıklara
Her deniz canlısını
Bir kaşık suda boğuyorsun
Bir kaşıkta fırtınalar koparıyorsun.
Tusunamiler yutuyor şehirleri, şehirlerini

Sonra gözlerinden yıldırımlar düşüyor
Yüksek yüksek tepelere, tepelerine
Sonra bitmeyen yangınlar başlıyor
Kızılçam ormanlarda, Afrika dahil ormanlarında..

Sonra bulutlar döküyor yüzbinlerce kelebek
Bulutlarını döküyor kanadı kırık kelebek
Seni çağırıyor tane tane inerek, inleyerek

Sonra volkanların patlıyor
İçinde, içimde içimizde
Lavların yutuyor koca bir şehri
Seyrediyoruz uzaktan sen, ben ikimiz de
Lanetin yutuyor en kutsal mabetleri
İmparatorların yetmiyor kurtarmaya diyetleri

Sonra bir gökkuşağı düşüyor
Gök tuval üzerine
Her renk birbirine karışıyor
Göz kuşağı renklerin kızıllaşıyor
Kana batıyor ufkunca dünya

Gökçen resmini çizmek istiyorum
Gökten resmini çizmek istiyorum
Göğünce göklere çizmek istiyorum
Göğünce gökler çiziyorum

Sonra...

İndiriyorum gökten resmini
İndiriyorum gökçen resmini