Gökçen Şiiri - Umut Yanık

Kamlançunun kızı, gülüşü dert, baktığı yerde nur
Ne dağlar engel ona ne set ne de sur
Durma öyle çıkar hançerini sende savur
Gözlerinde deniz altta kara toprak bize yar olur
Yârdan gelen ölümüne her gönül bahtiyar olur.

Bitmez ızdırabı,bakışı sert, güzelliğe denk ay
Ne kılıçlar engel ona ne ok ne de yay
Bakma öyle sensiz nereye gitsem olmaz artık saray
Gülüşün; aşka kut, esire umut, sarrafa ayar olur
Senden gelen ölüme elbet gönül bahtiyâr olur.

Dinmez yarası, duruşu mert, kaşları keman, kirpikleri saçak
Ne pusatlar engel ona ne kurşun ne de bıçak
Susma öyle, divane ömre her yer uzak her yer kaçak
Sensiz günler şerbete zehir yecüce nehir çölüme kar olur.
Gökçen den gelen ölüme yurtsuz gönül bahtiyar olur.