Seni gördüğümde, kayıtsız kalırdım karşında, Kızar, bağırır feryat ederdim içimde.
Seni gördüğüm de dilimi yutardım adeta!
Binbir surattan, gönülden, sana neşretmiş kalbim, Beni sevebilmen için;
Kalbimi söküp, eline verirdim sevgili!
Ah! unutmuşum, cahilliğime hor gör!
Hiç sevilmeyen biri, sevilmeyi beklememeli...!
Seni görebilseydim, duyabilseydim anlardım.
Beni görseydin, sevseydin anlardın.
Küçük bir çocuğun mutluluğu gibi,
Hayaller kurar, oyunları bozardım.
Sen geldiğin de son parçamı toplardım.
Yolculuk nereye dersen?
Ne sen bil ne de ben söyleyeyim sevgili!
İnsan sevse de geç fark edermiş!
Bekleye dur fark etmeyi...
Saçlara ak düşmüş, merdivenler de basamak kalmamış! Sen hâlâ sevmezsin beni!
Kalbim neşreder sürekli ismini,
Belki bir gün seversin sen de beni!l
Bir gökçekimi misali...
Kayıt Tarihi : 28.7.2022 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!