Gökçe Güzey Şiirleri - Şair Gökçe Güzey

0

TAKİPÇİ

İlk şiirini 8 yaşında arabada anne babasının alışverişten dönmesini beklerken yazmıştır. Son şiirini yazalı on sene geçmiştir. Amma velakin Paris'in kültürel havasi ve belki de ilkbaharın kapıyı çalması, onu tekrardan ana dilinde şiir yazmaya teşvik etmiştir.

Gökçe Güzey

hatırlar mısın eskiden
oynardık çınar ağacında
ekmek, oyun paylaşırdık
yaprakların arasında

yıllar sonra karşılaştık

Devamını Oku
Gökçe Güzey

geldin gittin
ne bencilsin

güvercinler
limon çiçeği
nasıl bir koku

Devamını Oku
Gökçe Güzey

Sen miydin o, bebeğim,
içimde kelebekler gibi kanat çırpan?

Gecenin bir yarısında
annesinin karnında taklalar atan?

Devamını Oku
Gökçe Güzey

güneş batıyor ufukta
bulutların kırmızılarla morlarla
giriştiği cilveli oyun karşısında
kara gözlerinin derinliği bir başka

yorgunsun,

Devamını Oku
Gökçe Güzey

Tarçın kokan
Saçlarımı okşayan
Güzel huylu annem

İnce ruhlu
Sert bakışlı

Devamını Oku
Gökçe Güzey

Masmavi bir gökyüzü
Güneş sağ tarafımda batmaya yüz tutmus
Ama hala ısıtıyor beni, içim kıpır kıpır
Karşımda boğaz, tüm kasvetiyle
Solumda bir camii, boğaz köprüsü
Vaaz veren bir imamın sesi

Devamını Oku
Gökçe Güzey

pazara çıkmışım
hiç bilmediğim bir yerde
sıkılmış canım
yolları bilmem, satıcıları bilmem
ne satarlar onu bile bilmem

Devamını Oku
Gökçe Güzey

hay aksilik nedir bu akibet
tam da sabunlamıştım kendimi
horul horul horul
bir gürültü musluktan

istanbul’da çocukluğumda

Devamını Oku
Gökçe Güzey

dün gece rüyamda gördüm seni
kuyruğunu ağır ağır çarparak
süzülüyordun derinliklerde
siyah bir orkaydın koyumavi okyanusta

birden

Devamını Oku
Gökçe Güzey

bu sabah güneş beni uyandırdı
ilk ışıklarıyla yüzümde dans ederek

şu ilkbahar yok mu!

halbuki bütün gece yağmur yağmıştı

Devamını Oku