aksamlar sensiz gecmek bilmiyor
Derdime hiç kımse care olmuyor
Günlerce bekledım senide
Neden ayrı düstük bilemedim
Gözlerıme uyku girmiyor
aksamlar sensiz bıtmek bilmiyor
sensiz acılarım dinmiyor
neden ayrı düstük bilemedım
avuçlarında buğday kokusu
şaçlarında yağan karla gülüm
yüreğin ağlıyordu
gözlerin gülerken. icin titriyordu
nasırlaşmış ellerinde emek vardı
hüzünlü gözlerinde özlem vardı
Erenler dergahında
bir sofra kurdum
sofranın icine
sevgi koydum barış koydum
özgurluk koydum güzellık koydum
savaş koydum cırkınlık koydum
özgurluk sevgı ve barıs en buyuk payı aldı
guzellık ve ıyılık daha payın aldı
cırkınlık ve şavas sınıfta kaldı
Bana divane deyip efendim
akıllılar sehrınden kovdular
varsın kovsunlar efendim
aşkınla divaneyim pervaneyim
Nasıl siz yarınızle mutluysanız
bende efendımı andığımda mutlu oluyorum
Ya Muhamed sesıyle kendımden gecip coşuyorum
Almasın akıllıla rbenı aralarına
Ben bir tek efendimin rızasını istıyorum
Aşkının deryasına daldığımdan beri
ben akıllı değil divaneyim
Gectim dunya nımetlerınden
Ben efendimin pesindeyim
Ne zaman gül kokusu duysam
gözlerım yaşlarla dolar
Ne zaman akıllılar sehrınden kovsalar
Canım MUhammedi arar
Ey dost sen varken kalbim kurak olurmu
Ey dost sen varken kalbim sevginsiz durur mu
Ey dost sen varken Özlemlerim artar yalnızlığım son bulur
Ey dost sen varken tek basıma kalmak olur mu
Simdi kınalı Alinin yanındayız
Siperde düşman gözetlıyor
Bir yandan anasına mektup yazıyor
Ana benım basım neden kınalı
Arkadaşlarım komutanım soruyor
Sungü takıp hucuma kalkıyor
Biz var ya biz
erimiz bedense
bizler başız
herseyın en ıyısını bız basarırız
Tatlı dıllle guzel kelam ıle
Dostu bilmeden kırmışım
onu üzüp darıltmışım
Dost bana sitem etmis
İste ona cevabım
Dost bana gucendiği icin
Aşkın deryasına daldıgım anda
Bir hayal geldi önüme
Kim bu dedim Derviş babaya
Can Muhamed dedi Mustafa
Zikrim oldu fikrim oldu
şiir yürekten gelen duygulardır sözde değil özdedir gönüldem gelene başımız gözümüz üstüne