Gökçe Şiiri - Hasan Teberik

Sana kendime bakmadan yaşadım
Ömrüme ömrünü hapsettim
Kendimi bu aşka gasp ettim
Seni kollarımda taşıdım

Ne istedin bilmedim sevgili
Bende aradığın neyi bulamadın
Sokaklardakiler daha mı çekti
Sen ellerde yok olan bir çiçekti …

Lakin anmasan da adımı
anarlar beni sattığın adamlar
Nasıl sevdiğimi düşünenler yanarlar
Aşkı bilmeyen beni gördükçe kanarlar

Düşen yıldırımlarda yanarken gördüm adını
Ne gök ne gökçe beni anlamadı
Lazımdı bana da bir gülce
Nasıl olurdum bilemedin sen gülünce

bu aşkı nasıl oldu da sattın
Benden başka herkes prens mi göründü gözlerine
Beni neden bu kadar kanattın
İnanan var mı şimdi yalan sözlerine

Gün yine gece istemem aşkını
Özlemeden edemem bakışını
Sorarım yalan yüzüne bir gün beni satışını
Hiç inanmadın sen aşkın özlerine

Güvenilmez sözlerine
dokunulmaz ellerine
Bakılmaz gökçe gülce yüzüne
Ararsın sende günün birinde…