Gökçe Şiiri - Kubilay Akkanat

Görkemli paletler inletirken toprakları,
Silah sesleri sensin Gökçe!
Başımızın üzerinde vızıldarken yaban arıları,
Silah sesleri sensin Gökçe!

Sarılmış dört bir yanımız,
Çare yok, öleceğiz.
Ölüm çiçeğinin kokusu,
Senin kokunu andırıyor Gökçe!

Kısacık saçların, esrarengiz bakışların,
Göğsümde açılan tomurcuktan daha keskin.
Anlaşılmaz bir kıyımın eşiğinde,
Seni tanıdığım için mesudum.

Düşmanın zafer çığlıkları acı,
Dostlarımın bir bir toprağa düşüşü de.
Bak! İlerde yatıyor kumandanım,
Bütün bu görüntüler, bana seni hatırlatıyor Gökçe!

Uçarken ruhum daha büyük bir cehenneme,
Zannediyorum yine seni anımsayacağım.
Çare yok!
Ölüm bile senden kurtaramaz beni Gökçe!