Son karın kalktığı bahar ayında
Çiğdemler açar toprağımda
Çocuk sevınciyle koşarım onlara
sert ve yumuşak zeminde
elimde eşmek için bir kazgıç
çekerim ciğerime temiz havayı
bitince toplama işlemi
demet yapardım deste deste
Ve her nedense veremedim sevdiğime
o nedenle ne zaman kar yağsa,eridiğinde yine çiğdemler çıkacak
ve ben onları sevdiğime veremeyecek gibi korku sarıyor içimi
Ne kadar isterdim şimdi çocuk olmayı
Gökçam tepelerinde topladığım
çiğdem destelereimin en güzelini ulaştırabilmeyi sevdiğime 01.02 1999
Kayıt Tarihi : 11.12.2004 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!