Gökbörüyüz Türkçüyüz Şiiri - Osman Öcal

Erlerimiz celasun acunaylar çigendik,
Ülkümüzde birleştik izindeyiz Başbuğum.
Büyürken yürek yürek açmazlara direndik,
Dirildik dirileştik izindeyiz Başbuğum.

Dal bizim çiçek bizim meyve bizim kök bizim,
Acundaki tapumuz Tanrı’dandır bök bizim.
Urümçi’den Üsküp’e Kerkük’ten Sibirya’ya;
Gökbörüyüz Türkçüyüz yerler bizim Gök bizim.

Esenlenmiş balalar pusatlanmış yamtarlar,
Göklere mızrak gibi bozkurt başlı tuğlarım.
Ötüken’den çıkış var çözülüyor bak karlar,
Peçende yeşil bahar eğil börklü dağlarım.

Dal bizim çiçek bizim meyve bizim kök bizim,
Acundaki tapumuz Tanrı’dandır bök bizim.
Urümçi’den Üsküp’e Kerkük’ten Sibirya’ya;
Gökbörüyüz Türkçüyüz yerler bizim Gök bizim.

Ant içtik Tanrı dağı Metehan’ın önünde,
Kişner atın yüğrüğü nal çatar kızıl taylar.
İlteriş emir verir büyük utku gününde,
Kurulur altın otağ toya doyar Altaylar.

Dal bizim çiçek bizim meyve bizim kök bizim,
Acundaki tapumuz Tanrı’dandır bök bizim.
Urümçi’den Üsküp’e Kerkük’ten Sibirya’ya;
Gökbörüyüz Türkçüyüz yerler bizim Gök bizim.

Osman Öcal