Gökarman Şiiri - Kazım Karagöz

Vardım ki bağımıza yaprak dökülmiş
Sergi çoktan yıkılmış gezev sökülmüş
Nerdesiniz siz der gibi bir garip hali vardı
Bakışı mahzunlaşmış dudak bükülmüş

Tanınmayacak hale gelmiş bayağı
Babacığım üzerinden çekeli ayağı
Görse derdi ne hale getirdiniz bu bağı
Çıbıkların kökleri çıkmış çoğu sökülmüş

Oyuğumuzun izi bile kalmamış
Ayı gelmiş gezinmiş üzüm bulmamış
Mulla ahmet mehmet hiç komşu olmamış
Sanki dağların bile beli bükülmüş

Esse de kuzey yeli bir ferahlık yok
Sınırı belli değil yol yok yolak yok
Yaprağını dökecek bile yalak yok
Kuş kurt bile kalmamış burdan göçülmüş

Gökarman derdik göğü bile gök gibi
Yer yer kayalar çıkmış görünmüş dibi
Sorar gibiydi nerde diken sahibi
Diyemedim ki senden çoktan geçilmiş

Tekrar ve tekrar döndüm baktım ardıma
Sendeledim karıştı adım adıma
Bu haliyle sık düşecektir yadıma
Gocamış her yerinde koyak biçilmiş

Bilmem ki görür müyüm bir daha seni
Gönlümün çok yerine hakim deseni
Gelemesek de dinle üstten eseni
Deme, gönlümüzdesin, benden geçilmiş

Çok üzümünü yedik sana borçluyuz
Onca gelmedik diye sanma suçluyuz
Mecburduk sen de bizi sanma hırslıyız
Tek sen değil her yerden herkes çekilmiş