Gök Yüzünden Şiiri - Onur Bulgen

Bir mavi yapışmış ki ruhumuza, gökyüzü kıskanır.
Çiçekler ekilmişliği, seçilmişliğin hatrı sanır.
Dalgaların sesini, senden sonra tozlar alır,
Ateşten gömleğimin yağmurdandır diğer yanı.

Uyumazdı geceleri, gökyüzü uykusuzdu.
Gezdiğim onca yerin adı sadece yol kenarı,
Kenarlar yalan söyler, yollar gider alttan alıp,
Öptüğüm avuçların, elleri kusursuzdu.

Kesilmiş bileklerin parfümüdür kan kokusu,
Ve dilekler umutları hapsederken güldü demin.
Ah koşuşup Ankara’da nefret taşır sen treni,
Benliğini satarken sen, yataklarda gam yokuşu.

Gökyüzü gürler başta bize sanrı verip,
Çiçekler hariç yaşamda bir ıslanma ürküsü.
Tüm yaşlarını gökten,yeryüzüne serip,
Nedendir bilinmez, gökyüzü hüzünlüydü.

Gözlerin yalansızdı, inanırdım uygun adım,
Geceler var damağımda kaldı uykunun tadı.
Sesinin en mavisi şimdi hangi yatakta gürler kadın?
Gerçekler silinmez, gökyüzü günahsızdı.

Bir mavi yapışmış ki ruhumuza, gökyüzü kıskanır,
Çiçekler ıslanmışlığı, bulutların âhı sanır.
Huzur tablomda yerini senden sonra yağmur alır,
Ateşten gömleğimin, düğmeleri sorgudadır.