Gök, Yüzünde Şiiri - Nur Sabah

Ateşin narında kavrulsun soğuk bedenlerin düşleri.
Yeryüzü harabeleri göğü izlesin dursun.
Sessizliğe mahkum edilmiş yüreklerden uzak bir dünya kurulmalı..
Yeni bir yer, yeni yüzler bulma vakti şimdi..
İdrak edemiyorum, tutamıyorum bu zamanı.
Kâbus dolu zihnim kelepçeli, anahtarları nerde ..?

Esaret dediğimiz biçare hüzün seli.
Yalnızca dört  duvar arasında mı sanırsınız..?
İnsan bir gönülde de  esir kalamaz mı ?
Anlayın Allah aşkına !
Bulup da soralım Zin'e Mecnun'a Şirin'e..
Var mıymış kurtulmanın bir hal çaresi.

Hükmü kalkmış, bedeli ödenmiş müebbetimin.
Sabıkalıyım şimdi yaşamak uğruna.
Hem sensiz özgürlük de köleliktir bana..

Uçurumun kenarındayım, aç kollarını
Göğsün beni hüma kuşu bilsin, ebr-i bahara kadar varayım.
Ayaksızmış, hiç yorulmazmış..
Ne yapalım , varacağı yerde dinlenir nasıl olsa.

Ey benim yolum, yordamım, İrem bağım..
Musibet denilen gözlerini yüreğime nasihat bildiğim.
Aklımdan kalbime şarapnel olup düştün,
Telden ayakbağlarımla yerle yeksanım topla beni ..