düşündüm
hıçkırabildiğim kadardı hüzün
mecalleri sırıtarak diriltişlerimde
biliyordum
riyaydı hayalden yüzüm
olmazlar vururdu
kafama sert taşlar gibi
dünümden ağır
kahkahalarım adımaydı
hellallerim utkuma
böylesi yalan
böylesi hiç
Helal !
caymalarımın bağırtıları
zirvesindeyken us’umun
ılık bir ses duyuldu;
“Sus......”
sustum...
inceden dillendi ilk
adı son olan baharımın
susmak;
hiç bu kadar keyif vermedi
tizden dillendi “gerçek” hayal
sözcükler ard arda
oturdu damağıma
aynı da olsa başka bir tadla
anlatı tek;
“yaşanası can hayat”
elan haber olsun, cümle tanışa
gülebildiğimiz kadarmış hayat
gök yüz’üm pembe
mor gülüşlerimiz de vuslat
varsın desinler;
ölüme ramak....
27.10.05
Yasemin SezerKayıt Tarihi : 27.10.2005 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)