Gök yüzü Şiiri - Furia Maki

gecenin karanlığında ruh gözüküverir
birbirinden ayrı düşmüş gözlere
çatılar ve onların sahibe kuşları
nefesleri yeniden yaşama düşüyor

gecenin altında kolayca
gizlenir ruhlar bırakılır nefesleri
göz bebeğin mumları eriyor
akan bulut damlası düşüyor
güneşin kızıllarına yayılan ellerimiz
hep yıldızlı gecelerin gözlerine akar

gecenin karanlığına uyan ruhlar
gözleri şaşkınca kıvrılır
pişmanca akar eteklerinden
savuruyoruz köşesinden tanrı mabedinin
sinmiş duvarlarını
tek bir kelime çıkamaz oyukları

gölgesi düşer yüzlere ki anlarız
olan biteni göğün altına kadar
yıldız ışığı denilen
bir çift gözdür
ay çehresi
bir çift tanrısal yüzdür
sevgileri gün yüzüne çıkıyorlar
tan ağarmaya heba ediyorlar
bir çift insan yüzümüz