Bir ayrılık ağıtıydı
sabahımızı karartarak teslim alan,
Gök yere kapanmıştı
çekip gitmişti parlaklığı renklerin
ıslak ve külrengi bir bir zemindi
geçen gecelerden geriye kalan...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim