Gök ve yer kadar ayrı Şiiri - Kenan Faik

Vaktin bile azap verdiği
Tükenişler
Karlar yağıyor üzerimize
Ve
Aynı şehirdeyiz ya!
Aynı şehirde...
Bir senin bildiğin
Ve
Bir de benim bildiğim
Sır...
Ama kıtalar kadar ırak
Ama gök ve yer kadar ayrı...
Yakınlığımız.
Bir gecenin peşinden sürüklenip gider gibi
Ardındayım.
Ne kadar faydasız da olsa
Ne kadar korkak da olsam
Ve
Ne kadar çaresiz de olsam.
Bir ölüm vakti kuşanmışlığında
Bir uçurum yuvarlanışında
Ama bu alemde
Asla huzura yer olmayışında
Anladım ben seni.
Ve ben ölüm
Ve ben nihayet
Ve ben kabirim artık.
Mizanı bozuk yüreğimin Yüceler Yücesi
Yolum bilemediysem hala Seni
Kimseler
Kimseler hatırlamasın beni
Kimseler sevmesin beni.