Gök ve su
Şükür herkese güler, herkesle şakalaşırdı.
Ama günler geçtikçe insanın kendiyle arasındaki uzaklık daralacağına genişliyordu.
Sanki bir manyetik alan v/ar'dı çevresinde ve b/izleri nefsimize çarptıkça.
Yoksulluk artıyordu, sevgiden başlayıp acıyla uzaklaşıyorduk birer birer.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta