Gök ve su
Şükür herkese güler, herkesle şakalaşırdı.
Ama günler geçtikçe insanın kendiyle arasındaki uzaklık daralacağına genişliyordu.
Sanki bir manyetik alan v/ar'dı çevresinde ve b/izleri nefsimize çarptıkça.
Yoksulluk artıyordu, sevgiden başlayıp acıyla uzaklaşıyorduk birer birer.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta