Sabırsızca bekledim;
Bak yine geldi.
Herkesi topladı etrafına
Ama herkesi...
Yüreği o kadar büyüktü ki;
GÖKBULUT denizini andırıyordu
Kimse açıkta kalmadı.
Dağ taş durmuş,
Onu dinliyordu.
O hep verdi;
Ama hiç karşılık beklemedi.
Toprak ana gibi..!
Çünkü bir gün yine
Kendisine döneceğimizi biliyordu
** Bu şiir 21 ŞUBAT 2005 günü 1984/3 tertip askerim
Mehmet SEYMEN tarafından yazılıp teskere hatırası olarak
bana hediye edilmiştir.Teskeresinin Vatana, Millete ve
Ailesine hayırlı olmasını dilerim... **
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!