Gök Sultan
Otuz üç yıl bir nebze durmadan
Bir mazlumun dahi zalimin ahını almadan
Zerrecikleri yaratılanın gönlünü kırmadan
Göçtü bu faniyetten gök sultan
Anlaşılmazdı belki , garipti işleri
Bir hakka bir halka eksilmezdi elleri
Yorulmadan bir ömür çok çekti ihanetleri
Geçti nakdi ömründen gitti gök sultan
Hep mum gibi aydınlattı afakı
Yanardı hiç sönmeden beklerdi şafakı
Titrerdi esen yelde saçının akı
Sarfı nazar eyledi gitti gök sultan
Kayıt Tarihi : 14.3.2020 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Toplumumuzun bu ayrıştırıcı durumu içersinde büyük bir hükümdarı kaleme almamın sebebi hikmeti insanlara düz yazı ile anlatılamayanları nesir vasıtası ile anlatmak yani edeb’i-yâd etmektir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!