Gök/su Şiiri - Bünyamin Özdemir 2

Şelale
o yıldızların orada
çağıl çağıl
sessiz bir depreme
kendini bırakır
sayısız balık
vücud sahilinde
göksuyu çağırır.

Kalbin boynun ve ağzın
dünyayı akıtan bir ibrik.
Bir bıçak gibi durur
yüzünde yağmur
ansızın hayalin geçer
düşlerin kırık aynasında

Afrika saçların ve müzik
her buklesi bir göz
mercan inci ve mavi köpük
dudakların ebkem bir köşk
sırrına şiir de erişmez.
Su gibi dağılır
erir, ellerine değince
geri manevralı bir böceğim
ateşime.

Sade
ışıt ve ısıt beni
ey balkıyan su
uyandır kalbimdekini cazı
ey saydam böceklerin tanrısı
bir şahlanış koy yüreğime
ayın yıldızın ve güneşin yalazı

Yunus yunus yunus
sıçrayan ürperen bir yunus
denizin ezik ve neşeli sesi
hanı kervansarayı çeşmesi
göklerin sonsuz senfonisi
tut ve titret beni
su ile ateş ile zencirimi kır
ışıt ve ısıt beni
ey tiril tiril varlık
çeşmi nârımın menbaı
beni ebedi uyandır
değdir ellerini vücuduma
yunu(su)nu uyandır
uyandır.