Gök Soluğu Şiiri - Abdullah Acar

Gök rengi bir rüya
Kızgın çöl ortası
Ben kumda emekliyorum
Mavi bir ter boşanıyor
Saçlarımdan, şakaklarımdan
Doyumsuzca çırpınıyor
Kana kana ağlıyorum
Gözyaşlarım dinamitliyor
Bütün köhnemiş günahlarımı
Bu bir gök soluğu
Bir zemheri soğuğu bu
Sarnıçlarından cennetin
Boşalan, şehvetine cehennemin
-
Yıkanıp alevleriyle yıldırımın
Yağmurlarla durulanan
Rüzgarlarla kurulanan
Şimdi benim..
Saçlarımda sabah rüzgarı
Gözlerimde şafak kızıllığı
Ruhumda can çekişen devinim
Ve sırtımda yakasız gömleğim
Kefenim...

-1991