Gök sema Şiiri - Sergenle Herhangibirdunya

Kendinle mi kaldın yalnız?
El baş ile gövde arasında,
Çiğ duvarlar arasında.
Vicdan, avuç içinde ishak ise,
Utanma...
Kır...
Gök sema şahitse...
Vurgun en dipte yaşanır,
Kıyısında kalma...
Kığı dilsiz, soluksuz, nefessiz ise,
Yüksek bir yerde gönlün, nazar eyleme.
Utanma...
Kır...
Gök sema şahitse...
Rodos, poyraz, rüzgar arası dönence,
Parmak uclarımda sır ise,
Yine bir dizge herze yürekte,
Utanma...
Kır..
Gök sema şahitse...
Al aşağı içiş!
Dizge herze kalpte,
Yaver, gir koluma salt ehle,
Virane, yıkık bir köprü kalp içinde,
Berduş yalın ayak gıyab kendine.
Utanma...
Kır..
Gök sema şahitse...
Çivisiz gönül askısı mahal sende,
Gül bahçesi saray ne, gönül pervane,
Mehtabı kendine bağladı kandille,
Şükela için menzile,
Utanma...
Kır...
Gök sema şahitse...