Gök, Nil, okyanus, köpek balıkları yun ...

Sanki Nil' in o sularının aktığı yere düştüm birden. Daha doğrusu kendimi orada buldum aniden..Nil yeşili mi desem Nil mavisi mi..Sarhoş gibiydi kelimelerim ve ben..Mor ötesinden gelen bu güzel insana eşlk etmek ne güzeldi. Uzun bir yolculuğa çıkmış yolcunun heybesi olmak gibiydi. Hep yanında olan, olması gereken..Ben şiiri çok sevdim, dilerim şiirde beni sevmiştir. Yorgun maviler ise hiç solmamış. Hala güzel hala canlı...Kutluyorum bu çok güzel şiirinizi..Sevgiyle.

Favori şiirlerinizden bir tanesi daha coğrafyalara bir kuş veya bir kelebek gibi konmak mısralarınızın göksel derinliğinde-ve yaşamak o kuşaklarda içimizdeki efkar-eriyor mum gib,i-dilekler -bir dilek taşının efsununda kabul görüyor-benzetmeler-oluşumlar-tasvirleme-çağrışımlar hazine önce kalbinizde sonra kaleminizde tam kimyager maharetinde ve diğer yeni şiirlerinizde aynı çizgide-saygılarımla

tatlı bir yorgunluktur mor ötesi mavilikler..

Durduk yerde, zamansız,renksiz, isimsiz yorulmak var bir de..
yorgunum Yüksel teyze nilsiz,mavisiz...

kaleminize sağlık. hoş anlamlı olmuş.