Mor ötesinden döndüm yorgunum
karanlığa alışık gözlerimi
güneş alıyor
Nil'in kucağında doğmuşum
oradan geliyorum uzundu yolum
azığım yanımda bir testi şarap
harap bir gönülle bir de
yola çıkmışım
mor ötesinden döndüm
yorgunum
Himalayalardan düşmüşüm parça parça
dağılmış her bir parçam bir yana
yayılmışım dağlara ovalara
dağ Menekşesi olmuşum sevgililer gözünde
bizim oralarda ay yokmuş
doğarmış güneş altı ayda bir
gün nedir güneş nedir bilmem yorgunum
uyandığımda başucumdaydı şarap
uyumuşum ya da sarhoş olmuşum
okyanuslarda boğulduğumu görenler olmuş
yorgunum
yunuslar kurtarmış beni Yunus hörmetine
gök olmuş gürlemiş kar olup çığ
dağ olup fecr'e karışmışım
dağlardan yuvarlanmış göklerden atılmışım
başım taşlara çarpınca
aklım bir gitmiş bir gelmiş yaradanın hörmetine
kıyısında mavisiyle doğunca Nil'in
halâ maviyim yorgun mavi
mor ötesi
23/Ekim/2010/C.ertesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 23.10.2010 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Köpek balıkları yunusları görünce kaçmışlardır. Ve ben dipdiriyim; atalete gerek yok. Mor ötesi yarınlardan geliyorum.
Durduk yerde, zamansız,renksiz, isimsiz yorulmak var bir de..
yorgunum Yüksel teyze nilsiz,mavisiz...
TÜM YORUMLAR (4)