Evirgen bulutlar gibidir yaşam...
Hele ay düştüğünde her akşam...
Birden ısıtır sarmaşık sıcaklığı...
O, denize küskün nereye koştu?
Gördüm bakışları ümitsiz boştu!
Kimsenin uçamadığı yerde uçtu!
Burada işlenenler nasıl bir suçtu?
Sevdiğiyle böyle;
İlk defa gökyüzünde buluştu!
Arkadan sarardı tan yeri aklığı...
Unutma bunu!
Acılı olsa da gidilen yolun sonu!
Fark edilmez, geçiverir zaman,
Artık, çekinmeden söylersin;
Unutma bunu!
Bil ki çoğu zaman…
Belli değildir;
Kim kimin isimsiz canisi!
Söyle kimdir?
Ölümlü bahtın ilk banisi?
Sakın, hoş görüp unutma;
Hiç unutma bunu!
Bilir misin?
Çetrefilli yolların devamını?
Zor çekilmez, çekemezsin;
Bilinmezin acıdır bitimsiz sonu…
Umarsın ki önünde…
Yumuşacık bir deniz mavisi!
Siluetlere aldanma!
Olduğun yere yapışıp kalma!
Olacaktır ölçmeden bölüşen;
Yıllara yazılan dost vurgunu...
Kim inceltir?
İnce elleriyle!
Yıllanmış gölgelerin ziftli kıvamını?
Öyle şaşırıp yüzüme bakıp kalma!
Hiç söylemedim beni unuttuğunu,
Doyumsuz bir rüyada uyuttuğunu!
Bitiremedim son sözün devamını!
Mavi orkideyi, her gördüğün an;
Sen, fark edip, bilmesen de…
Hem şimdi de…
Her an, nilüfer ağışların gözlerinde;
Ya, ilk defa mavi kelebeğin kıpırtısı,
Yumuşacık değince denizin şıpırtısı,
Sandım, gözüme gelen gök mavisi!
(23.07.2015 8.00 – Adana)
Arif Tatar
Kayıt Tarihi : 29.6.2017 11:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Orkide… Deniz… Her yer sessiz! Issız… Niçin, bakışlar anlamsız? Sensiz! Bugün dilinde… Mavi orkide! Gönlüm evsiz! Yine sensiz! Ne zordur buraların terki de…
Öyle şaşırıp yüzüme bakıp kalma!
Hiç söylemedim beni unuttuğunu,
Doyumsuz bir rüyada uyuttuğunu!
Bitiremedim son sözün devamını!
Mavi orkideyi, her gördüğün an;
Sen, fark edip, bilmesen de…
Fark edilmeyenin şiiri çok anlamlıydı. Kutlarım üstadım, saygıyla...
yaşamın terleyen şakakları
ve çatlak nasırlı elleri uzanıp hayatı yakalan isterken.
Kutluyorum, sevgiler, başarılar...
TÜM YORUMLAR (9)