Gök Mavi Şiiri - Ünal Doğan

Boşluklara sesleniyorum kısık,
Boğazlıyan gürültülerle büyürken karanlıklar.

-Kara ellerimle ak pak dolunay tutulur mu? -

Tutulsa ellerim sessizce,
Sakin sakin,
Dinlenirken gözlerimin içleri.
Çareleri yakalar belki sevdiklerim.
Aslen sevmiyorum kimseleri
Kendimden başka;
Kendimde buluyorum herkesi.

Damla damla biriktiriyorum
Bakışlarıyla uğrayıp geçenleri.
Selleriyle boğuşurken,
Ki habersizler onlar,
Acıyor gırtlağım.

Cümlelerin izlerini taşıyor ruhum
Ağır bir yük esasında.

Sakince bir liman
Sığınacağım günahlarım.

Zandır sadece teslim olduğumu düşünmeler.

.
Göğün masmavi rengini
Kaldırım taşlarından farksız kılan Nedir?

Anladım ki;
Çocukken dizlerimi çizen asfalt,
Rüzgarın savurduğu yetişkine rengini verir.

***

Dile bir bakalım, dönüşür mi rengin
Gök maviye?