Gök Kuyu Yaylası Şiiri - İdris Çetin

Gök Kuyunun yaylaları boydan boya ardıç,
Arkası yalçın dağların bakışıyla ihtişamlı,
Karababa Dağı almış karını bırakmaz ellere,
Duygu yüklü bulutlar, yol vermez yellere…

Her ağaçta bir kuş, her otta bir böcek,
Küresel ısınmadan yok olurken canlılar,
Burada yaşam bulurlar cıvıl cıvıl.
Yer yaş, otlar sevinçten uçuşur,
Rüzgâr, tepeden tepeye harman savurur.

Mayısın ortasında dağlar yarı belleme kar,
Rüzgârlar enginlere haşin bakışlarla bakar,
Çamlar, ardıçlar boy boy dizilmiş baştanbaşa,
Kanat çırpıp durur, hayat veren bakışa…

Göbelekler yurt edinmiş; kavak ve çam diplerini,
Evlek mantarları, çayırlara harman kurmuş,
Mantarın anakenti olmuş, Gök Kuyu Yaylası.
Madımaklar yaylaları dile getirir mayısta,
Koyunlar kuzulara karışır, bu kışta…

Dağların karı çoktur, çeker sizi zirvelerine,
Kekik kokusu kokar, çeker sizi dizlerine,
Kuzulaklar ekşitir, suratınızı ona bakınca,
Yemlikler tat verir, dilinizle tadınca…

18.05.2008
Gök Kuyu Yaylası