Gök Kuşağının Altındaki Adam

Kırmızı
Bir rengi taşıyordu
Göz bebeklerin
Bir kini yaşıyordu
Belki bu yük
Belki bu şüphe
Belki bu endişe
Kendini aşıyordu
Uçsuz bucaksızdı
Toprak ve kırmızıydı
Bereket taşıyordu
Sen ne dersen de
Karanlık..
Ne söylerse söylesin
Gözlerinde kırmızıyla
Yüreğinde bir yerlerde
Aklının bir köşesinde
Gün ışıyordu
Ve bulutlar
Ve gök kuşağının altındaki adam
Kısmetine
Kaderine
Ve hataların pişmanlığına
Koşuyordu....