Gök Kuşağının Altında Şiiri - Erman Ulusoy

Aylardan nisan ayıydı.
Yağmur sağanak yağıyordu.
Bir zaman sonra,yağmur dindi.
Güneş çıktı,bulutların arkasından.
Ardından,yedi renkli gökkuşağı,
Gökyüzünü bir kemer gibi sarıverdi.
Baktım yeşil gözlerine,gözlerin,gökkuşağına bakıyordu.
Elimi tuttun“hadi,dilek tutalım” dedin.
İkimiz de,birer dilek tuttuk.
Dileklerimizi,hiç söylemedik birbirimize.
O zamanlar,okula giden birer çocuktuk.
Yıllar sonra,şimdi de aylardan nisan,
Yağmur yine sağanak yağıyor.
Belki biraz sonra da dinecek.
Güneş çıkacak bulutların arkasından,
Yedi renkli gökkuşağı,belirecek gökyüzünde.
Ama,elimi tutan ellerin olmayacak.
Biliyorum,dilek dilesem de gökkuşağını görünce,
Onu tutmak mümkün olmadığı gibi,
Benim dileğim,gene olmayacak.
Ama yine de inadıma inat,her nisan ayında,
Yağmurlu bir günün ardından oluşacak,
O yedi renkli gökkuşağını görünce,
O günkü gibi,seni arzu edip,
Seninle bir gün beraber olmak için,
Dilek tutmaya devam edeceğim.
04.10.1972
Erman ULUSOY
Lüleburgaz