50. yıl bonusuma
Yağmurlardan sonraydı gelişin
Son bahar yağmurlarından
Uzanınca tutacak kadar yakın
Kilometrelerce uzak yakalamak
Yaşamın her renginden bir tutam
Baharı doldurmuştun kimsesiz odama
Gök kuşağı gibiydin…
Şimdi çok zaman geçti
Sonbahar geçti kış geçti…
Ömrümün baharı
Bak şimdi
Yaprakların üzerinde çiğ damlaları
Uyanıyor tabiat yeni hayatlara
Çiçeğe durmuş arsız çağlalar
Olur olmaz her yerde kır çiçekleri
Senin sevdiğinden
Benim senden ayıramadıklarım
Sarı güllerin kokusu başımı döndürüyor
Çıkıp gelmiştin hiç haber vermeden
Gelişlerine alıştım…
Ömrümün baharı
Haber vermeden gidişlerin olmasa
Bir görünüp bir kayboluyor
Yağmurdan sonra güneşle gülen
Gök kuşağı gözlerin
Ah birde
Haber vermeden gidişlerin olmasa
Hasretlere alışkınım
Ne zaman geleceğini bilmemek
Koyuyor insana…
Ayvalık -. 17 / 04 / 2013
Kayıt Tarihi : 18.10.2014 13:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!