Gök kubbesiz Şiiri - Fazlı Humar 2

türküler söyleyecektik
tutuşup el ele seninle
bize umut ve aşk veren
gök kubbe hasretiyle

kârın ölümcül çarkında
her gün her saat
kırbaçlanan bir at
gün yüzü görmeden giden
onlarca canın hesabını soruyorum

yaşamın gencecik baharında
karanlık yoldaşım oldu
hayata tutunacak son dalım
bir maden ocağında
kasten öldürüldüm

görüyorum
bedenimden beslenen asalakları
güneşin doğuşunu seyrediyor
sıcak kahvesini yudumluyor
insanların yüzüne gülümsüyor
vicdanım her gün hançerleniyor

şimdi bir mezar toprağında
adalet arıyorum
ölüler de gerçekleri söyler 
sizlere buradan haykırıyorum