Avuçlarım İbrahim’in ateşiyle tutuştu,
Yetmedi bir serçenin, bir Afgan çocuğun ve bir taşın
Gözyaşları onu söndürmeye.
Sokaklar yenik düştü paydos devrimine,
Ve erler boşaltıldı kışlalardan.
Birkaç silah ve üç beş sahipsiz postal kaldı
Onlardan geriye…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta