Gök kubbe Penceresinden

dalıyorum uzaklara aralıklarla
tekrar dalıyorum derince
geçip giden günler
neler aldı,kalbimden. sevgimden
içimizde yankılanan günler
hatıralar ve düşler
hasretle akıp duruyor
yarı uyanık zihnimde
vakit sabaha yaklaşırken
pelerinim uçuyor
selvi dolu vadiye
gönlümde sevinç anaforu ağlatıyor
kahverengi gözlerimi
beni yoklayan hevesler
hedefine ulaşınca
velinimetim amcamla
Mardin kasimiye güzeğahında
niyaz etmedeyiz sonsuz olmasada
gün ışığının son huzmeleri girerken
gök kubbe penceresinden
ona sarılıyorum sevinç göz yaşlarımla