Gök Gürültüsü, Şimşek Çakması

Sen yine benimle uyuyorsun şimdi,
sessiz, sakin muhlis…
Ürkek tavırların bedenini sarmış,
korkulu rüyaların belki de koşturduğun…

Avuçlarım saçlarında, dokunmadan öylesine,
gözlerim gözkapaklarının titreyişiyle hayretli…
ufacık bir hırıltın, hasta oldun korkusuydu yüreğimde,
sıcaklığını hissediyor bütün bedenim, dokunmadan sana…
Korkuyorum, uyandırırım seni,
bozarım rüyalarını,
biliyorum, benlisin oralarda da,
şüphem yok ki yüreğinden, sen bensin…

Ey, yağmurlu gecelerin ürkeği,
gök gürültüsü, şimşek çakması, korkularındı senin.
Başka korkuların da vardı rüyanda bile, görmek istemediğin,
titreyerek uyanırdın hayretli bakışlarınla, ben korkardım…
Birkaç tel saçın kalırdı yastığında,
atamazdım, yakamazdım, saklayamazdım, iliştirirdim saçına,
dizlerini çekerdin kendine doğru, uyurken,
birkaç damla yaş akardı gözlerinden, bende sel olurdu…

Uzanışım geldi yanına, gözlerim yorgun,
bitmeyen anıların boşluğu şimdi göz kapaklarımda,
öylesine kıpırdamadan serildim sol yanına,
yüzüm sana dönük, yastığında damla sesi, kulaklarımda…

Bir kız çocuğu, sonra da oğlan,
birer demet çiçek ellerinde,
hüzünlü bakışları üzerimizde,
senin rüyan bu, benim rüyama giren…

Ortaklaşa görüyoruz bitmeyen arzularımızı,
kasım patları, mor sümbüller,
kır çiçekleriyle dolu, yumuk, yumuk elleri,
bakışıyoruz, kimin payına hangisi…

Titreyerek uyanıyorsun ve uyandırıyorsun beni,
sarılıyoruz birbirimize.
Sen bilmiyorsun belki de, gördüğümü,
hayretle bakıyoruz aramızdaki iki kır çiçeğine…
Bakışıyoruz, yutkunuyoruz, hıçkırıklarla ağlıyoruz,
çiçekleri bırakan bizim çocuklarımızdı, onlar,
kokularını duyamadığımız…
Bizim…Bizim..
2007 (İzmir--Çandarlı)