Gök Gürültüsü Şiiri - Ayşe Nur Alptekin

Küçükken çok korkuturdu gök gürültüsü.
Korkulacak onca insan varken,
Ben nedense ondan korkardım.
O haykırırdı sesini cesurca ,
İnsansa sessizce yaklaşırdı avına,
Yüzüne gülüp iş çevirirdi arkandan.
Akıl almaz planlar yapıp mutsuz ederdi.
Gök gürültüsü öyle miydi ..
Belki beni çok korkuturdu ama,
O gelince yağmur yağardı.
Her yer çiçek açardı ardından..
İnsan görünce mutlu olurdu.
Gök gürültüsü baba gibiydi kızarken kükrer,
Sevdiğinde bahar getirirdi ..