Gök Gözlü Halil Şiiri - Mehmet Akif Gülhan

Adana’ya göç eyledik,semtimiz biraz kenar oldu
Ev ile hacı bakkal arası iki kilometre vardı.
Geçti bir zaman,bu mesafe arası hane doldu.
Birde baktık yanımıza yeni bakkal geldi

Baba Halil,asla çiğnemez komşu hakkını
Doyuracak yeni bakkaldan hane halkını
Gitti bakkala dedi”bana gök gözlü Halil denir”
Hoş geldin mahalleye,bize senden ikmal gerekir.

Bakkal dedi”hoş bulduk, gök gözlü adam”
Almamışım selamını seni hiç tanımam,
Benim memleket Diyar-ı Bekir,Allah vekil
Getir sağlam kefil,istersen dükkanı götür.

Halil baktı etrafına,adam sayılmaz haksız,
Bir ay ev beslenecek,ay başına kadar parasız,
Yok kefil kendisine Yaradan’dan daha yakın
Hacıyı söyledi,eski bakkal,kefil olmaz deme sakın.

Sordu yeni bakkal hacıya”Gök Halil’i tanır mısın
Alışverişin olurmuş,bana bilgi verir misin,
Hacı der,bulmuşsun müşterinin, adamın hasını
İsterse esirgeme,kuş sütü ile doldur tasını

Hiç duymadım nizasını, çatmaz asla,kaş arasını
Görmedim bir gün aksatmaz ne işini ne parasını
Sen sordun ben söyledim,gel şimdi çök otur.
Ödemezse kefilim,al benim dükkanı taşı götür.

İşte böyle bir adamdı Halil,bu hikaye bir misal
Biz abartmayız asla,ona erenler evliyalar emsal
Yiğitlikte mertlikte üstüne yoktur,bu onun aslıdır.
Toros dağlarında kalan, son İnce Memed neslidir.

Mehmet Akif Gülhan 24 Mayıs 2004

Kıymetli arkadaşım Mürsel Söyler’in babası merhum Halil Söyler beyefendiye ithafımdır.