Gök Boşaldı Deniz Taştı/ Gözlerde

sessiz çığlıklarınla ağlıyorsun
mavi hüzünler düşerken kentine
mavi bir gülden çalsan da düşleri
giden gitmiştir gelmez geri

yanıltıcı bir parıltı bir yıldız kayması
sevmemişsin sevildiğin kadar deki
hep sevilen olarak düşleme kendini
sevilsen bile bil ki
yüreği kırık bir sevgidir o şimdi
kaç düş çağlattın bilmezsin ki
kaç aydolun halinde vurgun yedi

sevda uzak iklimlerin
sancısında gecikmenin
uyansan vurulsan da
kanarken apansız güne
şimdi yitiklerin girdabında
sana duyulan sevgi

hasreti kendinden büyük
hep büyüt
vursun yaksın bu hasret
varsın kavuşmak olmasın
hadi durma
ve saklanma gri buluta
gökle deniz olan gözyaşlarını
düşür avuçlarıma

anlamını veren gökle denizdi
gözyaşları artık anlamını yitirdi
gözlerim durgun ağlamayı kesti

benim gibi kanasın içlerin
bölünsün çalınan düşlerin
sen ağla sevgili
ağla ülkem gibi

bitmedi…

-Ağlamayı, Severken Sevmemeyi, İyi Ki Öğrettin-

Vedat Koparan 23.10.2004